NİSAN YAĞMURU (9) -IV-

Ben Zübeyde Hanýmýn Oðlu,
1881 Selanik doðumlu,
Babasý Alý Rýza
Gazi Mustafa Kemal Paþa.
Atatürk Adýný sizlerden alan,
Kurtuluþ Savaþýnda Kongre Baþkaný,
Baþ Komutan
Bilim-Uygarlýk ve Ýnsanlýða saygýlý olan
bir Devlet Adamý.

"Halk Oylamasý" ile deðil;
Olaðan-Üstü’süz, Kavgasýz-Gürültüsüz,
Adil ve Onurlu bir Meclisten çýkan
Tek Adam.
Baþbuð-Oðlu, Baþbuð Soylu
hiç-bir-Kimseye Oy yada Boyun-Borcu
olmayan
uygar bir Ýnsan.

Ýlkin;
"- Astýðýn-astýk, kestiðin-kestik,
Diktatör ve Zorba!" dediler bana,
Birlikte Cumhuriyet Rejimini seçtik,
hep beraber "Tek Partili Demokrasi" ye geçtik.
Çok Partilisini istediler sonra,
Hemde Yönetim-Yargý ve Ýdarenin ayrý-ayrý Ellerde olaný,
birde Demokrat-Parlementer ve Laik kalaný.

Bugün biri
sizlere emanet ettiðim bu Ülkeyi,
itmek üzere geri.
Oysa o bilmeliki;
Batýdan doðuramýyacaðýn gibi,
doðudan da batýramazsýn Güneþi!
Doðanýn Kanunudur bu,
Akýntýya Karþý akýtamazsýn Suyu.
Dünya ne hýzlanýr- ne yavaþlar,
hele bir durduruldu mu
-zaten durduramazsýn ki sen-
Yörüngesinden çýkar,
kurtulur Yer Çekiminden
Uzaya fýrlar Ýnsanlar,
Dünyan yanar,
batar.

Eðer sen
16 Nisan 2017 deki Halk Oylamasýnda
RETÖ Anayasa Deðiþikliðine "Evet" dersen(*)
kaçýrýrsýn Bor’un Pazarýný,
Tasý-Taraðý topladýðýn gibi,
sürersin Niðde’ye Eþþeði,
Herkes Mersin’e giderken,
Tersine gidersin sen.

Bugün
Ýtin-Çitin, Kavalýn-Sopanýn
peþinden gitmek deðil sorun,
Durun,
Sonu yok bu Yolun!
Ona
"Gittiði Yeri" sorun.
Bana;
"- Demedin!" de demeyin
vede sonra;
Günlerden bir Gün;
"- Bilmiyordum..." diye
bana gelmeyin,
me’lemeyin.

"- Evet!" dediðin Gün þaþarsýn,
Yörüngenden çýkarsýn,
fýrlarsýn Havaya,
"Yönü bilinmez-Sonu görülmez" bir Yolculuða
baþlarsýn.
Kurtulursun böylece Yer Çekiminden,
Beni, Güneþi-Aydýnlýðý özlemek neden?
Eriþtin ya sen
Baðýmsýz olmaya benden.

Ne Sürüdeki Koyunun Beyni delik-deþik,
ne Akvaryumdaki Balýðýnki minicik-küçük,
nede Kafesteki Kuþun bölük-pörçük
doðduðundan?
Hayýr!
Camla-Aðla, Ýplikle-Baðla
Sýnýrlandýrýlmýþ olduðundan!
Kafesteki Kuþ, Sürüdeki Koyun, Akvaryumdaki Balýk
"sizin gibi Özgür deðildir" bilirsiniz,
sizde Aptal-bilinçsiz-Beyinsiz bir Kalabalýk
deðilsiniz.

Doðruyu gördüðün,
Gerçeði konuþtuðun,
Sesimi duyduðun
vede
düþünebildiðin müddetçe,
Özgürlük ve Egemenliðini Ýpotek etme kimseye.
Apartman Ýdarecisi iyi Adam diye,
Daire Anahtarýný neden vermiyorsun bu Beye?
Köy Muhtarý iyi Ýdare ettiði için,
verirmisin Tarla-Tapunu bu Adama, niçin?

Ben
bugüne kadar hiçbir Savaþta yenilmeyen,
hiçbir kimseye Boyun eðmeyen,
Yurduna-Sözüne-Özüne sadýk kalan,
Ülkesini Yabancý Boyunduruðundan kurtaran,
Gazi ve Atatürk Adýný sizlerden alan,
Egemenliði 23 Nisanda Çocuklara Armaðan,
Devrimlerimin Bekçiliði 19 Mayýsta Gençlere,
29 Ekimde Cumhuriyeti Ülkeme,
30 Aðustosta Baðýmsýzlýk Zaferini Tük Silahlý Kuvvetlerine
Emanet eden Ýnsan,
Ata’n.

Belki
ilk defa
16 Nisan Halk Oylamasýnda
yenileceðim ben.
Bilki
vuracaksýnýz beni Kalbimin tam orta Yerinden,
olacaðým o Gün 10 Temmuzdaki gibi,
bir Demokrasi Þehidi.

(*) Lütfen benim ATATÜRK ÇOCUKLARI 11 Þiirimi okuyunuz.




Sosyal Medyada Paylaşın: