HOCALIYI YAKTILAR

Ellerinde silahlar avlulara durdular,
Türk müsün Azeri mi birer birer sordular
Önlerine çýkaný acýmadan vurdular.
Hamile kadýnlarý aðaçlara çaktýlar.
Yirmi altý Þubatta Hocalýyý yaktýlar.

Uzaktan þöyle baktým Hocalý karalýydý,
Baþ bedenden ayrýlmýþ,cesetler sýralýydý.
Balam, gardaþým ölmüþ, bacýlar yaralýydý,
Üç beþ harami geldi, Gökkubbeyi yýktýlar,
Yirmi altý Þubat’ta Hocalýyý yaktýlar.

Dumaný hiç gitmedi, daðlarýn, tepelerin
Bir çehre ki yüzünde kýzarmýþ bebelerin,
Arþa yükselir ahý o yaþlý nenelerin,
Üstümüzden bulutlar evlek evlek aktýlar,
Yirmi altý Þubat’ta Hocalýyý yaktýlar.

Aðladý gökyüzünün mas mavi boncuklarý,
Toplayamadý çocuk düþen tomurcuklarý,
Bir dereye gömdüler, üç aylýk çocuklarý,
Ya býçakla kestiler yada kurþun sýktýlar,
Yirmi altý Þubat’ta Hocalýyý yaktýlar .


Gördüm, Gargar çayýnda, insanýn donduðunu,
Bir taraftan kuþlarýn ölüye konduðunu,
Gören varmý ah alan kafirin ondugunu
Medeniyet satanlar Avrupa’dan baktýlar,
Yirmi altý Þubat’ta Hocalýyý yaktýlar .

Haruni kim diyorsan aciz bir kuldur mümin
Gökyüzü parçalandý kaydý yerinden zemin
Bu yerde kalmayacak Sana söz sana yemin
Kadýn kýz demediler Zincirlere taktýlar
Yirmi altý Þubat ta Hocalýyý yaktýlar

HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: