HASBIHÂL/7-EMMI

(EMMÝ)
- Bir gün, caným sýkýldý. Aþaðý köyde oturan bir Feti bir de kadý emmim var.
Feti emmim vefat ettiði için kadý emmimim yanýna gittim, onun bilgisi çok iyi olduðu için bir kaç soru sorayým dedim.

-Selamün aleyküm emmi!
-Alekümselam yeðen.

- Emmi, vaktin varsa muhabbeti hasbihâl edelim.
Muhabbetten sonra nere gideceksen gidelim,
kafama takýlan çok þeyler var emmi.
*
- Nedir yeðenim bu telaþýn gel de otur hele;
Bildiðimizi söyleriz al nasihâtýný git güle güle.
*

Ben
baþladým
sormaya:
*
- Emmi, sen yaþlý-baþlý ihtiyar bir adamsýn
Ne gam var ne tasa bahtiyar bir adamsýn.
Nice sofralar kurduk bunu kimseler bilmez
Soframýzdan yiyenler neden bizimle gelmez?
Piþirdiðin pilavý hiç yemedin karnýn aç;
Sabah akþam yediðin yaðsýz-tuzsuz bulamaç.
Bunda keramet mi var; yoksa bereket mi var?

- Emmi bir, iki soru sorcam hepsi bu kadar.
Su var toprak var emmi; bu nemize yetmedi
Müslümanýn baþýndan musallat hiç gitmedi.
Müslümanlar ölünce onlar keyfi çatanlar
Baþýmýzdan gitmiyor bu hain kalpatanlar.
Yahu utanmazlar da ne ar kalmýþ ne hâyâ
Eðerlendi atýmýz bu yol gidilmez yaya.
Taktýðýmýz tasmasý baðlý boynunda mýdýr?
Þafak saçan güneþi çalmýþ koynunda mýdýr?
Þimdi anlat bakalým sen bana ermiþ gibi
Üstünde hýrkasýyla fakir bir devriþ gibi!

Kadý
emmim
baþlar
söze;
*

- Ayný tarlada tohum ayný tohumda darýz
Ayný mevsimde çiçek ayný bahçede narýz.
Öz yurdunda karýldý hamurun, mâyan senin
Tarihini öðrenmek bilmek mi gayen senin.
Biz seni de biliriz sende bizi bilirsin
Þimdi göç etsen bile yarýn çýkar gelirsin.
Derin uykuya dalar denizler sessiz sessiz
Gökyüzü aðlar iken rüzgâr kalýr nefessiz.
Ne kirpik ne pýnarýnda, gözlerin arkýnda yük
Dünyanýn eteðinde yama yýrtýktan büyük.
Hayat duvarýndaki kamýþta bal aradýk
Yýktýk çeleyenleri bir türlü bulamadýk.
Dolunay da sevinç yok sessiz sedasýz ecrâm;
Gecenin kerâmeti mazlumlara bir ikram.
Yaðmur, rüzgâr, fýrtýna her þey siperinde
Bu vahdetin ervâhý mumlanmýþ seferinde.
Bu sefere bu yola çýkýlacak yeniden
Bizde de çok hain var arkalarýndan giden.
Yedi cihan dolaþmýþ ebabiller Nisar’da
Muhabbet eylerken þem bülbüller hisarda.
Oturmuþ dinlemiþler salya sümük ayyaþý
Bülbülü dinleyenin küçükmüþ henüz yaþý.
O mâh-ý çehresinde Mücella bir naz kaldý
Dün bizimdi, gün bizim yarýna çok az kaldý.


HARUN YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: