Ve olan oldu eskisi gibi olma imkaný yok savruldu þiirler baþka kýyýya
Sus sukût eyle cemreler düþerken mevsime
Demlensin sinemde bu pýnar
Düðümleri çözülsün hayallerin
Kýrýlma aný þimdi tüm gölgelerin
Ey hudutsuz figanlarýn
mayasý gözlerimden çalýnmýþ sevda
Yorgun gecelere sürülmüþ yanmak vakti
Hiç utanmadan sevdim
Islandým yaðmurlarýnda
Ýçimde tutuklu güfteleri salýverdim
Aþýða yol sorulmaz
Ki gözlerinde kan tutulur
Her bakýþý leyla
Avazýnda mecnun bir söylem
Tuz basýlýr yaralarýna
Ýfrit okur rüyalarý, geceleri prangalý
Kaç ay vaktine ulanmýþ dilimde lâl
Ýçime inmiþ güz aðlayýþlarý
Oysaki mevsimlerden bahar
Zemheri bir cümlede üþüdüm
Sýzlarken gülüþümde içli þarkýlar
Ulaþýr mý bilmem mecalsiz serçe kanadýnda umut yarýna
Bilemedim kor alevde yanmayý
Iradý masallar bana
Kaf daðýnda öldü anka
Taþladým ruhumun koridorlarýnda yasak düþler
Astým direniþlerimi uyku bilmez gözüme
Hû vakti dilimde kangren
Sesimi duyma çýðlýðýmýn ecrini sattým
Piþmanlýðýn resmi bir veda mektubuna
/Kendi yörüngesinde bir eylem bu
Aþktan öte dönüyor kendi limanýna/
Nuray AYHAN....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.