GÖĞÜMÜZ VARDIR…

Bir mabet avlusunda,
Namazý bekleyen müminler gibi
Beklerdim gelmeni,
Sen ise;
Bazen, Sehiv secdesi gibi gelirdin.
Bazen,Nazenin bir dal gibi…
Uzanýrdý göðe ellerin
Avuçlarýndan dualar dökülürdü
Ben toplardým tane tane,
Yalnýzlýða sarardým.
Kýyamazdým…
Bazen, bir su sanarak kendini,
Aþmaya kalkardýn,
sarmaþýklar gibi bendini.
Görünen o ki…
Ýki tövbe arasýnda aþktý bizimkisi
Tevekküldür bilirim…
Su temizler, tâhirdir.
Ve dahi muallaktýr,kalb gibi.
Durduðu gibi durmaz, deðiþir.
Kâh buhar olur uçar göðe,
Kâh buz olur yerinde kâvi kalýr.
Su gibi aziz ol ve lâkin,
senin özün topraktýr.
Öyleyse,uðraþma mecazlarla,
Aþkýn hakikati varken,
Zira ateþ; zahirde ýþýktýr,
ýþýkta alev, alev de hârdýr.
Elbet bizimde sýðýnacak
Bir göðümüz vardýr…!
O ki…en büyük El Hak…
En güzel Yar’dýr,Yaradandýr !
Müþteba Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: