ÇÜRÜK DÜŞLERİM...
Gün eksiliyor eksiltiyor da ömrü,
Ortasýndan bölünmüþ bir elma kadar
Çürük tüm düþlerim.
Ýlahý yüreðin yine baþý çekerken kaygý
Ýfratý belli ki ettikçe onca nazý
Bir heceden diðerine seðirten kalemin ucu
Kanatýrken oluk oluk;
Demediklerime kefil onca hece onca tümce
Andýðým deðil azýmsandýðým,
Ayrýmýndayým da dünün ve bu günün
Bir de sihrine inandýðým
Ölümlü düþlerimin.
Teyelli tüm dokunuþlarým,
Teðet geçen mutluluðun özründe
Ettiðim her kelamda sivrildiðim
Bazense sindirildiðim güncemde.
Tutuklu varlýk tutkulu da hayatýn
Bitimsiz coþkusuna,
Savruldukça seyreldiðim;
Sevdikçe çoðaldýðým
Bazense mimlendiðim bir sükûtun özleminde
Yine onca önyargý baþýmýn belasý,
K/andýklarýma toz kondurmazken
Ýfrit gölgelerin de hükmüne savurduðum nidalar,
Kaykýlmýþ üç beþ i mgede mademki terk ettim mutluluðu,
Arýndýðým þu rahlede
Huzuru kucakladýðým.
Bir iklimde sýr bildiðim rüzgârýn tetiklediði yangýn,
Meczup varlýðýn hasreti derin bir gamda
Bir de yoksunluðun kollarýnda mezar.
Sýnanan varlýk uzattýkça zamaný,
Kýsalan ömürden sýzan belli belirsiz bir fýsýltý:
Yüksündüðüm deðil de yorgun düþmüþlüðüm
Hep ama hep hüzne delalet.
Bir kýyýda bir de derinde;
Denenlerin çok ama çok ötesinde
Demediklerime mal edilen isyanlarý var
Nefretin, zulmün yarým aðýz lehçesi
Bir de nidalarýn yaþlara karýþan telaþý var:
Anlam olmaksa en alasý,
Hüzün olmaksa en hulasa
Bir de bir de diyemediklerim var,
Sakýncalý imlerin savruk düzenine mal ettiðim
Nice yarým hikâyenin buruk özlemi
Yine karýþan yaðmura,
Dinginliðimi çalan dünlerin de rahmet bildiði.
Saydam bir nakarat hiçliðimin tezahürü:
Yazdýklarýma emsal döngüde
Kopup koyuverdiðim,
Konuþlu olmaksa sýðýndýðým mesken,
Dünlere hürmet yarýnlara kefaret,
Aykýrý iklimlerin seyrinde
Bendinde hakkaniyetli cümlelerin,
Kurmaya dair kaybettiðim bir özneden mütevellit,
Sonlandýrmaya niyetlendiðim yürek iklimlerinde
Kaybolmayý maharet bellemiþ bir nesne kadar da
Mütereddit bir yakýnma,
Akladýðým bir ömrü de sükûta erdirmek adýna
Yoldaþ tümcelerim yine bandýkça hüzne,
Asil bir yorgunluðu da giymiþken
Cepken niyetine.
Ne o, sen de mi yolcusun?
Bu minvalde sürgün etmeyi dilediðin ne ise:
Gýyabýnda onca sorunun girizgâhý madem
Tüm yalýtýlmýþlýðýmýn esrarý,
Son bir söz daha söylemenin ne gereði ise
Kundaklandýðým onca metruk dizede
Kapýp koyuvermeliyim önce aþký sonra da ne ise
Eremediði yüreðin usul usul.
En sessiz ihtilal iþte
Þu meczup faninin
Bir demde yok olmayý dilediði.
Gölgelerden mustaribim;
En çok da kendimden.
Kýnýnda saklý bir aryayým yine
Deviniminde illet yürek sesinin,
Konuþlu bir rahlede,
Varýp varacaðým o kayýp yaka;
Yine bedellerin ödenip ödenip tükenmediði.
Sanrýlarýn gölgesinde,
Sandýklarýmýn çok çok ötesinde,
Ýllet bir terennümü bildimse tek sýrdaþ,
Kayýp bir rükûu da edindimse son mertebe;
Hanidir kayýp hanidir hazin
Hanidir son sürat hüznü tevafuk bildiðim;
Sivrildiðim, yonttuðum
Belki de gocunduðum.
Sarkacýn kayýp bildiði bir demde,
Saniyelerin yetmediði ölümlü güncemde,
Sancýlarýn deviniminde…
Suretlerde yakalandýðým hazan,
Makberimin uzamýnda kayýp umutlarým,
Bir de yetmeyi bilemediklerim…
Þiirime nefes olan deðerli abim M.Fikret Ünalan hocama çok teþekkür ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.