ELEVAY GÖNÜL
Felek ile gönül, aran hep açýk
Düþün karma-karýþ, hayalin uçuk
Servetin, sermayen, kazancýn buçuk
Ömürden zararýn otur say gönül
Gamlanmaz, uslanmaz elevay gönül.
Boþ iþlerle gönül, yorma gel beni
Ham kiþi sormadan söyler kendini
Ko tutma yolundan gitsin gideni
Açma sýrrýn bilmez cahil hay gönül
Gamlanmaz, uslanmaz elevay gönül.
Bak geçiyor gönül, ömür gün be gün
Çocuktun, oynardýn; koþar daha dün
Hayaldir uçacak bütün gördüðün
Yaþ yaþar; yaþlanmaz hele vay gönül
Gamlanmaz, uslanmaz elevay gönül.
Güzel görsen gönül, aldanma kanma
Her gülüþ tuzaktýr sevildim sanma
Aþk ateþtir; girme közünde yanma
Sen seni bil umma, aþktan pay gönül
Gamlanmaz, uslanmaz elevay gönül.
GAFLETÝ’ye gönül, söyletme derdin
Varýp güzellere boyun bükerdin
Sevdin de ne oldu vefa mý gördün?
Tez gel bu sevdadan vazgeç, cay gönül
Gamlanmaz, uslanmaz elevay gönül.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.