İMKANSIZ OLSA BİLE

içim acýsa da yüreðim vaz geçmiyor sen diyor
uzaklarda da olsan yine de seni seviyor
hasretliði benim kadar hissediyor
çaresizce aðladýðýmý biliyor musun
soðuk geceler de üþüyorum dokunmak istiyorum
söyle sen de benim gibi hissediyor musun
seni görmeden sevmeyi
dokunmadan hissetmeyi öðrendim ben
gözlerinde bir yudum can olup bak iþte eriyorum
iþte yine sana yazýyorum
týpký daha önce yazdýklarým gibi
aslýnda vereceðin cevabý da biliyorum
ama bir türlü içime sindiremiyorum
biz seninle iki ayrý þehrin sabahýnda
ayný güneþle uyanan iki yabancý gibiyiz
hayal kýrýklýðý içinde yokluðunun son evresin de
sevgiye hasret iki yürek deðil miyiz
aldýrma be gülüm
suyla güneþin geceyle gündüzün
birbirlerini özlemesi gibi
imkansýz olsa da aþkýmýz
yaðmura hasret toprak gibi yine de özlüyorum gözlerini
ve sen aniden çýkýp gelecekmiþsin gibi bekliyorum seni
hatýrlýyor musun beraber ettiðimiz yeminleri
bazen seni düþünüp keþke gelse diyorum
sen sevmesen de ölümüne seviyorum
hiç bitmeyecek özleminle
ölsem diye dua ediyorum
seni öyle çok seviyorum ki çanýmýn içi
sen yaþýyorsun diye ölmekten bile vazgeçiyorum .




Refik
20.02.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: