mahlasımda düş kırıntıları...
arıkan
mahlasımda düş kırıntıları...
bir avlu bu yaþam
nefesden dar,kelebek ömrümden az
kalabalýktan hafif düser hep o anlar
yarým güler aya karþý ,yýldýzlar iþe gece üþür
unuturum gözüm güneþ kýzýlýna boyandýmý
bir kalpin titreyen özgünlüðünü
bir benimi düþürdü yahut uykusuz beklemeyimi
dar vakte sýðmaz nefkun baðýrtýlar
süzülür cakmak taþý giz birikirmi
vurur lugatýndan acýtdýmý hemde nasýl irkilirim
asla unutumam bir yaranýn dokunulmazlðýný
ayný onun gibi baþarým yaralarýma kanýma tuzumu
asla feryadý asla akan kaný unutmam hatta unutturamam
affet sevgiler baska bahara kalsýn derim
inan anlarým heceden bozma deðil düþlerin
göynünden düþenleri viçdansýzca ezdirmem
kaldýrýrým aklýmýn ucuna yetmezse kalpbime dikerim
gün senin anlatdýðýn anda gizli
alýrým payýmý gercek hep bir deðilmi
sözüm zamansýz iþe özgürçe af dilerim
cekerim ahýný yanýnda dem cekiþlerini
hatta üzerim gözümde kalan feri
yoðururum kendime düþen her kelimelerimi
zamansýz düsümde yazmam yarin dokunuþlarýný
sana acýlan tüm pencerelerimde
aklým ritmim sokak yalnýzlýðýna denk gelsede
ben her gün senin acýný dinlerim
haklýsýn zincirlere vurulsun bu günahkar dilim
neþeden bozma paslý biri deyilim
zorsa bana býrak imkansýz deðil paylasmak
bir gün olsun gülerken göreyim hýzlý zamanýn bi dursun
hiç birþey aðlatamaþýn sussun göz yakanlarýn
fazla düþündürmesin cana kýyanlarýn o anlarý
kendimden alsýn bosa gecirdiðim tam anlamsýzlýklarýmý
caným dursun hatta unutduðum önemli dakkalarý
,
,
,
sýðýnýr gölgem sana
takadý kalmamýþ üzgün bilgimle
en cok dar görüslü bir ben hicliðimin elimde
bos günlerimde nefsim,
dert alamamýþ küfeyle kendimi sindiririm
alýr inan baþýmý giderim,sýðaman berki endiþelerime
bos bir sayfa gibi rüzgara eþlik ederim
simdi sen yaz beni kaderim
en cýkmaz dertlerinle eyle beni talep
hatta vur bir karýþ demle yont
bir aðac gibi düþeyim
cürüsün unutkanlýðým yansýn algýlarým
,
,
,
hayel etmedikce gercekler ruhsuz kýyým
renksiz yollarým camur kusaðý gibi yapýþ, yapýþ
süzülsün gönül cesmem kýrýlsýn musluklarým
aksýn baþý bos kelimelerim ,yansýn kalp ilminde haksýzlýklarým
dað gibi yüreklerin elinde caným seklini alsýn
ellerim donsun kaným cekilsin ,gözüm özüne dönmedikce
ruhum sýrat köprüsünü gecmesin,bedenim darp eylensin
sukuta dalan hayatým yerlerde cið damlalarýnda boðulsun
yalansa yýkýlsýn sevgi duvarým, bir sen eyle gönül pencereme
affet bir günün sabahýnda,af eyle gönül sesime
sadece sen affet
dost,,,,,,,,,,,
,
,
,
anla halimden neden kuru kalýr toprak ciceðin güzel gölgesinden
yüreðinin engin bulutlarýnda ýslat,dondur istersen ayazýnda
merhametle bakan kus gözünün yuvasýz kalmayýþlarýnla
gönül terazinin en gramýnda tart istersen
affet beni bilmediklerimle yargýlama
özürlü cahil özümle kýrma
kýr kör nefsimle
beni af eyle
dost...
,
,
,
beyaz günümde acar
yalnýz kýrmýzý gül bakýþlar
sesim titrer ah bu derin durgunluklar
daðýlýr yüzümün utangaç cocuðu
bakarken konuþamayan o toprak kokusu...
,
,
,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.