Bizede unutmak düşer

Yine uzak iklimlere düþer gözlerim.
Gönlün binimle olmaz bilirim.
Ve sen kalemim.
Çok yordun beni,
Ne çok aðlattýn.

Her gülmüyorsa hayat yüzümüze,
Mutsuz yaþamak yazýlmýþsa kaderime,
Sevdiysem ve sonu yoksa,
Ne yapayým kalemim sen söyle?

Arayýp cevap vermiyorsa.
Her tarafa engel koyup gitmiþse,
Bu dünyada tek beni fazla görmüþse,
Ne yazmamý istersin kalemim sen yaz?

"Yazmak derdine derman" dersin sen,
Doðrudur, ama ben tükendim kalemim.
Belki de sen benden,
Ben senden.

Ne zaman elime seni alsam.
Hep onu yüreðime hatýrlattýn.
Kanayan yaramý kaleminin ucuna damlattýn.
Ben sustukça sen benim yerime yazdýn.
Oysa umutsuz cümleler yazmamaya söz vermiþtim kendime,
"Yazma" dediðim halde yazdýn yazdýn.

Ne olur, yazma onu artýk Kalemim.
Býrak yaðmur silsin satýrlarda ki onun adýný.
Býrak Kalemim;
Mutluysa her, bize mutsuzluk mu yakýþýr?
Her unutulmuþsak, bize de unutmak düþer Kalemim ?

15/02/2017 f.k

Sosyal Medyada Paylaşın: