Ýçli bir þiir aðlýyor gözlerimin kýyýsýnda
Sahi neden böyle mevsimsiz yaðýyor yaðmurlar?
Zahir etme ey gönül tek sende mi yürek sýzlýyor?
Kaç iyiliði unuttun hesapsýz
Onca duanýn hükmü yok mu?
Ýçine üflenen sýrlar sana
Göçüp gitti kýrlangýçlar
hayalleri bahtýmýn karasýna asýp
Kalemimin ücrasýna gizlenenleri yazmak mý?
Baþka bahar var mý?
Hazan sol yanýmýn efkârý
Sürgündü cemreler topraðýmdan
Her arzuyu içime gömdüðüm vâkidir zamana sual edin
Bugünü yoksaydým
yarýný hiç yaþamadým
Belki ben hep bu yüzden dünlere
yandým, aðladým
Ah...
Üstüme sinen bu ayrýlýk
Üþür, üþür içime kilitli yalnýzlýk
Gülmeyi unuttuðumu vurma
Vurma yüzüme karþýma geçip
Kahkaha atan o mýzýkçý çocuk!
Bir düþün eþiðinde öyle yalnýz, öyle maðrur
Bir kalemin meczubu
Bir dertli kelâm ile
Diz çöküp içli bir þiirin gölgesine
Sende aðla sazým vur mýzrabý içli, içli teline,teline...
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.