aþk ateþten bir gömlek gibi
sarmýþ bedenimi kesmiþ nefesimi
baþka bir dünyaya geçer yanýndadýr sanki
ayaklarýn yerden kesilir uçar gibi
mutlusundur sevdiðinle sevdiysen yüreðinle
havalara uçarsýn o çocuksu halinle
tutmak istersin ellerini
mutluluktan parlar gözlerin
alamazsýn gözlerini gözlerinden
titrer ellerin tutulur dilin
konuþamazsýn seviyorum diyemezsin
veda aný geldiðinde zaman dursun dersin
ayrýlmak istemezsin gidemezsin
bir hüzün kaplar içini en derinden
sanki oynar o an yer yerinden
sýzlar yüreðin kanar için
boðulursun hýçkýrýklarýnda
yine kaybolursun onun yokluðunda...
Refik
12.02.2017
Ýstanbul