TAŞ YÜREKLİM

Dumanlý yaylalarda yatýp yeþil çimene,
Sayýkladým sevdamý, gelmedi taþ yüreklim.
Feryat ettim daðlara; ettim ama kime ne?
Alsa dedim sesimi, almadý taþ yüreklim.

Islak peþtamal gibi sardýkça beni saran,
Gülüþü sol yanýmý bedenimden çýkaran,
O ömre bedel olan, kor sinemi koparan
Anýlarýn kadrini bilmedi taþ yüreklim.

Ýki elime tutsak yârim gideli baþým.
Bu ne gam; ne hallere kaldý çileli baþým?
Çektiklerin yetmez mi? Baþým; oy deli baþým
Gülüþünü özledim, gülmedi taþ yüreklim.

Neylesin Çepni garip? Ah üstüne ah çeker.
Kör gecelerde nemli gözünü ufka diker.
Sanki bütün gök kubbe omuzlarýna çöker.
Silsin dedim gözyaþým, silmedi taþ yüreklim.



Sosyal Medyada Paylaşın: