SENİ NEDEN ÖZLERİM BE KADIN

Elif’ine býrakmýþsýn saçlarýný þiirin…
Uçlarý deðiyor güneþ’e,ay’a ve bana inat.
Bu ne amansýz sine sancýsý be kadýn ?
Ne sinsice bir kanaat.
Yaþanýrmý böyle beyhude bir hayat !

Hani, baðbozumuydu bahçelerimiz,
Yaþanýlýrdý mevsimlerimiz,
Engelsiz ulaþýlýrdý þehirlerimiz,
Þimdi neden özlerim ?
Senin bana dönük yüzünü,
Ladinler yakarken, ruhumda tütsüsünü .

Þiir kýymýðý doluyken içim dýþým,
Zýmmen, düþleri özlemek varken…
Ýçiyorken seni ve Yusuf kuyularýný,
Yudum, yudum…
Seni, neden özlerim be kadýn ?

Ne vardý ?
Bundan öte göremediðimiz,
Gazelin nakaratlarýnda…
Hangi hüzzam da eksikti gözyaþlarým,
Söylermisin sen bana ?
Meþksiz aþk büyütmeni bekliyor iken;
Mavi düþlü gelinliðinin eteklerinden,
Vuruyorsun beni,öldürüyorsun,
þakaðýmýn en zayýf telinden.
Sakýn…sakýn ha !
Böyle sevmek mi olur ? Deme…
Deme…Kulun kölen olayým,
Dinmeyen senfoninin yürekte sýzýsý varken,
Ýçim yangýn yeri, dýþým Zübeyr’ken,
Mabed’imin içi Nar-ý köz misali.
Bu defa ses etme ne olur !

Bilsem ki !
Ya da, deseler ki;
Hayat, yalancý Kevser’in Vuslatýna gebedir
El açtýðým mabet duvarýna çarpar gibi severim seni,
Adýný kazýrým kadýn ahde vefa mermerlerine,
Biriktiririm taze açan erguvanlar gibi sitemlerimi.
Özlem de durduramaz, yalnýzlýkta uykusuz gecelerimi,
Öyleyse, ben neden özlerim seni be kadýn ?
10.02.2017-Saat: 21.36
Müþteba Güneþ


Sosyal Medyada Paylaşın: