hüzünün anlamsız sesleri...

bir ayrýlýk getirin bana
yüzünden gözyaþý kurumamýþ
hep alak ve parýldayan göz yalnýzlýðýnda
ayný günü bekleyen bir gülümsemeside olsun yanýnda
,
,
,
bir aþk getirin bana
bedeninde bitmeyen acýlarý ve kalpbimde kýrýk isimlerle dolu olan
ince parmaklarýnýn alev alev yakan dokunuslarýyla
ölmeyen duygularý arasýnda sýkýsmýþ olmayan
hatta ona inanmayan dertleride keske olsa
,
,
,
bir gün batýmý getirin bana
cekdiðim amansýz dumanlarýn karasýnda
bana yardým elini esirgemeyen ve yanlýþlýklarýmý yüzüme vuran olsun
gününü bitiremeyen kýzýl saclarýnýn mavi gök bakýslarý arasýnda
,
,
,
bir umut getirin bana
unutmayý bile beceremediðim yalnýzlýk sokaklarýnda
cýkmayan yollara inat gezmediðim mühtesem güzellikte olan
yýllarým hep onda kalsýn,günlerim ise hep gezgin düþünen
,
,
,
bana iyi bir insan getirin
canlýlara sefkatiðle büyüten ve hatta ciceklerle konusa bilecek olsun
mesala hep yanlýþ anlasýlþýn ama doðru bildiði yoldan ayrýlmasýn
cok konuþsun, cok bilsin ,benim gibi cahil olmasýn mesala
,
,
,
bir istanbul getirin bana
kýyýsý hep galataya bakan
hüzünü belgrat ormanýnda kaybolan
aþký kýz kulesinde baki kalan...
,
,
,






Sosyal Medyada Paylaşın: