Ne zaman deðiþir rengi çiçeklerin, Çok solunca mý, güneþ açýnca mý? Peki insanlar? Ýnsanlar nasýl deðiþir? Ya yýldýzlar, geceleri nasýl parlar? Bilmiyorum sadece düþünüyorum. Yaþadýðým hayatta ufakta olsa bir sebep arýyorum. Bazen bulamýyorum yarým yarým cümleler, Boþlukta demleniyor güzelce, Bazen bulduðumu sanýp seviniyorum, Belki buluyorum da.... Bir felaketin, bir gözyaþýnýn ardýndan gelecek gülümseyiþi Bekliyorum; Sýrayla diziliyor belki hayatýma, Sabrediyorum. Ve biliyorum; Aðlamak niye sabretmek varken Sabretmek niye, açýp Rabbinle konuþmak dururken Ve ölmek niye, yaþamak varken. Gönülden edilen dualar geri çevrilmezken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.