karný tokun umurunda deðildi aç abadan peçe çekmiþti herkes yüzüne aslýnda aslý astarý yoktu sözde kýrk yýllýk dostluklarýn ilk önce onlar vuruyordu tekmeyi düþtüðünde sözlüklerde kalmýþtý arkadaþ, yoldaþ, karýndaþýn anlamý arasa ne çok þey yitirdiðiini bulurdu insan ama öyle kör öyle saðýrdý ki hiç niyeti yoktu insan olmaya ..!
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.