MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
GÖKDELEN
ULVİCAN

GÖKDELEN



Otuz üç katlý gökdelen yükseldikçe,
gözümden düþüyor rüya âlem...
Her katýnda bir Hû kuþu
tövbeye çaðýrýyordu.

Sanki,
ayaklarýn kök salacak
çamurdan þehirler kuracak...

Vursan,
çelikten pençelerini
topraða vursan,
cirmin kadar yer kopacak.
Ýþte orasý mezarýn olacak...

Ve zaman,
gark olurken anbean,
ters bir rüzgarla savruluyor mizan
bir anda kayboluyor izan...
Otuz üç kat kefende de üþüyormuþ
insan ve iman...

Otuz üç tövbe kuþu,
baharýnda göçüyordu...

Kýyamet çocuklarý düþlerinde,
ayýn nuruna yürüyordu...

HÛ
HÛ
HÛ...

ULVÝ CAN YOLDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:


ULVİCAN Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

''TOPUNUZ GELİN !'' AŞKI REZİL ETME MEZAR TAŞI ADAM / AŞK NEYİNE TELLAL KUŞLAR EY ZAHİR YAŞAYANLAR (...KAHIR...) ADI MEÇHUL KADIN ALACA KARANLIK MAZİ DOKUNMAK ZAMANI AŞKIN İSYANIDIR EYLÜL...