Sevda bahçemin tutsak çiçeði
Önce yüreðime aldým seni
Sonra çýkmayasýn diye hapsettim
Kýrýk bir þarkýsýn dilimde
Hüzne bulama aþkla bakan gözlerini
Sevda beklemediðin misafirdir
Hiç ummadýðýn anda çýkar gelir
Çat kapý alýr kalbindeki yerini
içinde sakladýðýn gizemlerin sahibi
Bir damla gözyaþýdýr
Attýðý ilk adým
Adý konmamýþ sevdalarda yaþadýklarýn
Aynaya her baktýðýnda görürsün
Onunla nefes alýrsýn
Sýrat köprüsünden geçerken incedir yolun
Nerede sonlanacaðýný bilmediðin
Bir yolculuða çýkarsýn
Hayatýn býraktýðý izlerden usul usul
Benliðini kavuran hasrete dayanamazsýn
Gözlerini kapatýp dalarsýn ya uzaklara
Ýþte o zaman buharlaþýr uçar umutlarýn
Gökyüzü icabet eder aþk davetine
Ay yol gösterir yýldýzlar aydýnlatýr evreni
Artýk vuslat zamanýdýr
Aþka susamýþ iki yürek kucaklaþýr
Yýllarýn hasreti dudaklarda sonlanýr
Gözyaþlarýn kendi mecrasýnda yol alýr
Atmak ister üzerinden aðýr yüklerini
Yolculuðunun anlamýný keþfeder gözyaþý
Açmaya baþlar zincirleri yavaþça
Hasreti serbest býrakýr önce
Özlem biter aþk dile gelir
Gözyaþý kararsýzdýr yanaðýndan süzülmeye
O kadar derine yerleþmiþtir ki aþk
Birden ürperir
Ölüm yakýþýr mý sevmeye dersin
Yürek son kez seslenir
Yalan sevdalardan birisin sen de
Gerçek olsaydýn keþke ...
Refik
06 . 02 . 2017
Ýstanbul