Ey hayat; Hiç inkar etmedim. Nankörlük etmek istemem sana. Buz gibi akan sularýndan kana,kana içtim suyunu, Doyasýya yedim mis gibi kokan ekmeðini.
Ya sen hayat, Bir verirken, hep beþ almadýn mý? En sevdiklerimi almadýn mý? Kolumu kanadý mý kýrmadýn mý? Bana dünyayý küstürdüðün zaman, Renkler solar, kokular silinirdi.
Bazen de ben küserdim sana. Yalnýzlýðýn çýðlýklarý, zamanýn dipsiz kuyusunda yankýlanýrdý. Acýlarýmýn isyanlarý, Çýplak direniþleri düþünürdüm Özlemlerimin hiçliðinde…
Ne olur Hayat, Güneþi, ayý bana karartma. Buz tutmuþ göz yaþlarýma dokunma. Huzuru bulmuþken özlem acýsý çektirme. Benim hayatým zaten senin Hayatýn deðil mi ki.
03/02/2017 f.k.
Sosyal Medyada Paylaşın:
esen zima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.