ŞİİRLER SÖYLER SENİN YERİNE...
Kýraðý çalan bir yas’a dayanmak neymiþ?
Yaþamak lazým…
Vakitli vakitsiz enkaza dönen
Hür iradenin görkemi yine ermeyi dilediðim.
Yol da olurdum ses de sessizlik de,
Zaten neyin derdine yanacaksak beraber gömelim:
Önce þiirleri sonra da varamadýðýmýz hangi þehirse,
Bir rüzgâra eþlik eden nefesin çiyine düþen
Gözyaþýmdan arda kalan.
Adlar, soytarý hükümlerin þeceresini tutarken
Dirildi kelam dingindi de özlem.
Sýrtýnda aðýr bir vebal,
Yürekte köz belki de cehaletin esir tuttuðu bir itham
Boydan boya serdiðim örtüsü yine
Tutuklu kýlýnan düþlerimin cezasý
Ve her iklimde her seyrinde yüreðin,
Derin bir sessizlik varamayacaðýmý bilmenin getirdiði
O durgunluk yine içselleþtirdiðimin ölümün bedeli.
Selamý yitik sabahlar;
Kýrýk kanadýnda þahin bakýþlý veballerin,
Esir tutulduðum surelerinde etmediðim kelamýn
Belki de en savsak yaným boyutsuzluðun rüþtüne dair
Bir selam saklý görgüsüz bir sevgide,
Kanatýldýðým hangi yalansa
Yine aþkýn dilinde
Hele ki zevk ve sefa içindeyken þehir,
Kim okur da dillendirir bu þiiri?
Hele ki kayýp bir özneye verdiðim selam iken alýnmayan,
Hangi sevdaya yeniden yüz süreyim,
Söyle sen zalim:
Un ufak benliðin kaygýlarý
Hayli de yüksek bir çýta görünmezliðin bedeli
Susmalara rast geldim de
Söyle hangi goncayý öpmeye kýyamadým?
Ya da sus alabildiðine:
Þiirler söyler senin yerine.
Sanmalara düþtü yolum madem
Ve tevafuk bildimse görmediðim onca gölgeyi,
Yalan mý söyle sefilliðin rüþtüne bir ekmek
Bir de kan doðradýðým,
Sonlarý olmayan hikâyelerden muzdaripim iþin aslý.
Gýyabýmda hangi kararsa
Elbet çekerim sineye
Hem de el ayak çekilmeden
Ýstiflerim ben de eldeki ölü imleri
Bir de son olacaðýný bilseydim, dediðim
Kim bilir hangi þiir
Birlikte gömülmeyi dilediðim…
Fukarasýyým zamanýn,
Mesnet bildiðim kaygýlara sergüzeþt bir itham iken
Etmediðim her kelam.
Yansýzým da ve nasýl da yankýsýz,
Zehir zýkkým geçen mevsimler,
Ben hala yüzünde tebessüm,
Köþede elinde çiçeklerle bezeli bezgin tecelli
Yüreðinden kayýp giden ne çok sitemi
Maruzat bellemenin tecellisi.
Hangi keramet ise saklý tutulasý,
Ermediðim nihayete atýfta bulunsam da bazý bazý,
Zaruri bir hüzün bu hem de en aykýrýsýndan,
Terennümü kayýp bir þehirde düþmüþken ayaklara
Onca sevda,
Rüþtünü ispatlamakla geçti koca ömür
Hele ki kendimin de inandýðým
Yaþadýðým yalan aþklar iken.
Ýç beyanlarýn neþriyatý
Cüz-i iradesi þiirlerden damlayan hezeyan,
Yeknesak telaþý þairin
Yine damýtýldýðý bir benlik iken
Aþkýn ve insanýn sorgulandýðý.
Yine de tahayyül edilesi bir rüyada kýyama durduðum,
Bir ölüp bir de dumura uðradýðým.
Gözlerim sayacý yorgun yüreðin,
Dilimde saklý tutuklu isimlerin rayihasý,
Sandýk sandýk hüzün biriktirdim ecele hürmeten,
Varlýðýn akýbeti hepten yalan bir mutluluk,
Serzeniþlerin dibine vurmaksa
Yok ki tek suçlu hele ki bendinde bir rivayetin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.