Hoyrat Bir Islıkla Gelsem Sana

Suskun dilimin yýrtýk çýðlýklarýnda vakitsiz bir dalga
Döngüyle tersine akan ýrmaklarýn göðsünde pranga
Kulaçladýkça yaþamý ateþler yanar yorgun avuçlarýmda
Bir düþün resmine sokularak gitmek þimdi çok uzaklara

Renkler biriktirmiþ bir kadýn göðsünde, gönlünde tohumlar
Kaç zemheri geçti unutuluþtan, nice rüzgâra direndi yaðmurlar
Islandým kurþunlanmýþ bir þafakta, dilimden düþmedi þarkýlar
Hoyrat bir ýslýkla gelsem sana, sönmeden yüreðimdeki yangýnlar

Kaç Eylül devþirdim aþkta, suskun dilimin çarmýhýnda intizarlar
Umut küflü bir ekmekti kimi, sevdanýn rotasýnda derin savaþlar
Dalga kendi sahiline küs, tenha mekânlarda unutulmuþ sarhoþlar
Unuttum yürek sýzýlarýmý nicedir, gözyaþlarýmda hicranlý yansýmalar

Hayal ile gerçeðin retinasýndan çýkamýyor düþ, aþk tenimde karayel
Kendi anlamýna yeniliyor ahir zaman, nili de mili de kucaklayan sel
Iþýklar toplarým sevginin derin okyanuslarýndan, azaldý gözlerimde fer
Umut koydum son þiirimin de ismini, çok geç olmadan þehirlerime gel

Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın: