RAHMAN VAR

Dünya kimine yýkar yükü.
Sýralý dertler yazar öykü.
Yaþamak belki hayal ülkü.
Pes etmek yok derde derman var.

Hayat imtihan türlü türlü,
Günah gözükür süslü püslü
Tevbesiz kalýr üstü küflü,
Ümit kesmek yok kula eman var.

Günah yükü tartýlmaz diz boyu
Kararýr vicdan bazen kopkoyu
Yeis bataðý sanki körkuyu
Yýlýp gitmek yok affa Rahman var.

Sevdadýr Dünyanýn güzel yüzü
Yardan baþkasýný görmez gözü
Aþkýn yolu yokuþtur azdýr düzü
Rahat etmek yok aþka hicran var.

Benlik azdýrýr nara sürükler.
Ýblis kandýrýr kire sürükler.
Kitap caydýrýr nura sürükler.
Teslim olmak yok nefse ferman var.

Yiðidin Vatandýr asýl sevdasý.
Ýhanet görürse artar kaygýsý.
Millet bölünürse tutar sancýsý.
Gafil olmak yok merde düþman var.

Ömür uzun deðil kýsa süreli.
Ecel fýrsat kollar bildim bileli.
Günler deðil anlar bile deðerli.
Ýsraf etmek yok müphem zaman var.



Turan UYSAL
25 Ocak 2016
Miesbach





Sosyal Medyada Paylaşın: