ESKİ ZAMAN

Þen olan eski zamandý.
Aþk öyküsü pek yamandý.
Ýki gönül bir arada,
Samanlýk bile seyrandý.

Deli yürek set yýkardý.
Aþkýn gölgesi yakardý
Seven sevdiðine kýymaz,
Hep el üstünde tutardý.

Can Cananýna kurbandý.
Dost dostlarýna dermandý.
Dara düþer ise komþu,
Herkes yardýma koþardý.

Mana gerçek bir deðerdi.
Dostluk Cihana deðerdi.
Selamsýz geçmezdi komþu,
Ýki hoþ kelam ederdi.

Para insaný bozmazdý.
Zillet vicdana sýðmazdý.
Tene deðmese de yýlan,
Mahallede yaþamazdý.

Belki dardý evlerimiz.
Geniþti gönüllerimiz.
Kimsesize garibana
Buyur derdi gözlerimiz.

Sofrayý aç’a kurardýk
Çorbayý tasta sunardýk
Bir fincan acý kahveye
Kýrk sene hatýr koyardýk.

Yuvasýz kuþlara yuva.
Devasýz dertlere deva.
Bulurduk gönüllerimizde.
Olmaz idik rezil rüsva.

Modern çaðda kayboldu haya
Yine de çýkamadýk aya.
Bozduk ne kaldýysa ecdadtan.
Bilim yolunda kaldýk yaya.

Turan UYSAL
30 Ocak 2016
Miesbach


Sosyal Medyada Paylaşın: