SARI SONBAHAR

Gönül ister iken nevbahar,
Geldi yine sarý sonbahar.

Daldan düþer yaprak usulca,
Toprak onu çeker yavaþca.

Kelebekten rol mü kapmýþlar?
Rüzgarla savrulan yapraklar.

Güz soðuk yüzlü ve titrektir.
Üþüyen ten deðil yürektir.

Asmada tükendi üzümler.
Bahçede üzüldü çiçekler.

Kelebek uçamaz gönlünce.
Arýlar konamaz keyfince.

Kimseler kalmadý parklarda.
Kuþlar görünmüyor ortada.

Her sonbahar kýþa eriþir.
Sarý örtü akla deðiþir.

Ömür mevsimlerle ölçülür.
Bilmem kime kefen biçilir.


Turan UYSAL
14 Ekim 2016
Miesbach




Sosyal Medyada Paylaşın: