Hüzün yaðmurlarý gibisin Kurak topraða yaðar gibi Yaralý yüreðime düþersin Kimi neþe kimi kedersin Bazen üzer bazen de sevindirirsin
Gül mevsiminde Güz gülleri gibisin Açmasýyla solmasý bir olan Ne seyredilen ne de koklanan
Kýyamam koparmaya dalýndan Batsa da dikenleri parmaklarýma Kanasa da ellerim Ödüldür sevgiliden der Basarým parmaðýma incinmem
Hüzünlerde verdin huzuru Kalbim her dem bað bozumu Söylemeden son sözünü Bakarsan göreceksin bendeki özünü Sarsa da her yanýmý hüzün Yine de gitmiyor gözlerimden yüzün Düþlerimde gerçeðim oldun Böylesine sevdim seni Anlamadýn yar
Ne olurdu bir kerecik Tutsaydýn ellerimi ve baksaydýn gözlerime Ýþte o zaman görecektin Bendeki seni ve sana olan sevgimi Dinlemedin son sözünü söyledin Dalýnda boynu bükük gül gibi Býraktýn ve gittin Yoksun artýk Ne gönül bahçemde Ne de evimde Mutlu musun yerinde ...
Refik 29 . 01 . 2017 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
-/-keskinsirke-/- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.