özgürlük

ayýn bakan yüzü
gözlerimde yüzdürüyor
çocukluðunu
daðýnýk saçlarýyla gece
okþuyor hüznümü

dönülmez gidiþlerin
elemini giyinen yürek
sarýlýrken zamanýn kollarýna
ve hesabýný sorarken yokluðunun
yarýnsýz anýlarýný
deli gömleðini giyer sevdiðine söverek

bir akþam
daðýlýrsa hüznün duvarlarý
masmavi düþlerle
gülümseyen rüzgar biriktirir
kararmýþ bulutlarýna
kayýp umutlarýn çaresiz suskunluðu
ancak acýlarý çoðaltýr
fýrtýnalý akþamýn sabahýna

uzun bir yolun sonudur cennet
uçurumun kýyýsýnda
dokunduðumda aydýnlýða
nasýlda büyürdü ellerim
güneþin izi düþerdi yollarýma

bir zamanlar
namusu vardý atýlan taþýn
yakmazdý ateþi kýrmýzý düþlerin
dünyasý deli dolu ve kaçýktý
açýldýðýnda aklýnýn tüm kapýlarý
maviye susayan herkese
sonuna kadar açýktý

uzun bir yolun sonudur cennet
uçurumun kýyýsýnda
dokunduðumda aydýnlýða
sayýsýz emek
sayýsýz ekmekle
nasýl da bereket toplardý toprak
günahsýz ellerimde

þimdi ben
biraz pembe çalýyorum kýyýlarýma
çoðaltýyorum sandallarýmý
aklýmýn martýlarý yollarýma düþüyor

ve yürüyorum aydýnlýða
bulutlarýmdan özgürlük yaðýyor...

29.1.2017 Mönchengladbach...


Sosyal Medyada Paylaşın: