Ben yoruldum hayat ! Rotam kayýp. Oradan, Oraya savrulmaktayým. Aðýr geliyor yaþamak.
Ben vazgeçtim hayat ! Hep ayný film, Hep ayný senaryo. Hayallerim burnumdan geldi. Çok zor ! Baharýn az’ýnda yaþamak.
Ben býktým hayat, Denize eðilmem artýk. Gökyüzü bana çok uzak. Yaralayan, Üzen, Sýrtýný dönen dönene. Ýnan-mýþ gibi davrandým. Hep mutluymuþ gibi yaþadým. Kendim öptüm tüm yaralarýmdan.
Bilmiyorlar ! Filiz vermez sanýyorlar. Ruhum güneþ ve topraða cenin. Mevsimlerden ’ Eylül de ’ olsam, Umuda gülümseyen tomurcuðum bu bahar..! Filiz Telek
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz telek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.