Kanadý kýrýk bir kuþ yüreði taþýr, Gökyüzünde yalnýz uçardým. Sadece yaðmur bulutlarý, Ortak olurdu gözyaþlarýma. Hep zamansýz geldi sevdalarým, Ansýz acýlarým. Ne çok ayazda kalmýþ , Ne çok savrulmuþum. Kýrýlmýþ,incinmiþ, Ne çok hüzünler býrakmýþým. Düþersem biliyorum ki; Tutunacak dalýmda yok. Ne de insanlarýn arasýnda, Elimi tutacak bir el. Belki kanatlarým küçüktü ama; Anlayamadýðýnýz, Yüreðim büyüktü. Her þeye raðmen yinede, Ýnatla umuda kanat çýrpmaktaydý. Oysa ruhumun kanatlarý, Her kýrýlýþlarýma, Hayatýn iki yüzüne karþý, Hep neþeli þarkýlara, Eþlik etmekteydi. ( Filiz Telek )
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz telek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.