BİLMEDİN DEĞERİMİ UNUTMADIM GÖZLERİNİ

benden ayrý nasýl mutlu musun
buldun mu huzuru
ne olurdu eritseydik aramýzdaki buzlarý
beni soracak olursan alýþkanlýk oldu
aksatmadan içiyorum uyku haplarýmý

aþkýn terazisi yok ki tartayým
gittiðin günden beri inan ki yastayým
senden kalan hatýralarý nasýl saklayým
artýk nafile
ne yapsam ne etsem de
sana olan duygularýmý tüketsem de
seni sevmiyorum özlemiyorum diyemiyorum

cümle alem bunu bilsede
göz görmeyip gönül sevsede
dilim tutulup yüreðim erisede
umurumda deðil artýk gizlemiyorum
bundan sonra gerekte görmüyorum
karþýlýksýz da olsa
inan seni çok seviyorum

öyle kolay mýydý çekip de gitmek
son noktayý koyup da silmek
bir yabancý gibi el sallayýp
elveda demek
bir nefes sonrasý tükendim kaldým
sevmiyormuþsun meðer nasýl da aldandým

biz deðil miydik seninle yeminler eden
ben deðil sen oldun terk edip giden
nasýl silerim seni gönlümden
ah bir anlasaydýn
sen de halimden...





Refik
25.01.2017
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: