Gidebilirdik uzaklara, martýlarýn kanat açtýðý diyarlara... Belki yön verirdi rüzgar kanatlarýmýza, Bizi sonu belli olmayan coðrafyalara taþýrdý... Henüz doðmuþ "yeni yetim" çocuklara...
Okþardýk ikimizde simsiyah saçlarýný Bakardýk o daðlarý anýmsatan gözlerine Bakarken nefes alýrdýk yemyeþil çayýrlarýnda... Sonra tutardýk ellerini...
Sahi yaparmýydýk bunlarý, Ýstesek gerçekleþtirirmiydik bu hayali?
Cidden zormuydu hayaldede olsa "insan" olabilmek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fezanur Baş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.