"Dönmek Ýçin"
Uykular Ýstanbul’un ellerinde yansýn bu gece
Yol uzun,
Yol ateþ hattý diyor içimde bir ses.
Ayný þehri paylaþýp da,
Yabancý bir þehrin yollarýnda tanýþmak seninle
Oysaki hiç aklýma gelmezdi
Vuslatý yollarýndan tutacaðým,
Uzaklýðý vedalarla yýkacaðým.
Sahi uzak olan mý güzeldi
Güzel olan mý uzak oluyordu insana.
Hayaline sarýlýp avunmak,
Bir parça umudu kendimde tutmak yeter miydi?
Yakýn olmama.
Her þeyin üstesinden gelebilirdim
Fakat Ýzlerin çok derin,
Senin izlerin,
Ve sonu hep sana çýkacak olan izlerin.
Nasýl çýkarým bilmem bu uzaklýðýn içinden
En sevdiðim yabancý
Þahitlik ederim ki o ellerindi,
Ýþte bu yüzden ruhum aþkýn önünde eðildi.
Ne çok bilinmezlerim varmýþ
Kalbim bir tek bunu seninle öðrendi.
Ey gözlerinde gökyüzünü toplayan kadýn,
Bir tek uyanmak istediðim sensin.
Artýk þanslý olduðunu kabul etmelisin
Yolun benden geçti geçeli
Aþk bilendi döneceðin güne.
Hadi git þimdi lütfen!
Dönmek için.. Dönmek için.
Güle güle...
24 Ocak 2017
Rasim Yýlmaz