yanýnda memuriyete baþladýðým sizlerden iyi olmasýn þefim; bir hafta sonu fazla mesaiden sonra beni kolumdan tutup; yemeðe götürdü ardýnda kahveye gittik onlar oyun oynadý, ben çay içtim, ardýndan evine, kahve içmeye “elini öper birtanecik evladým” diye kýzýyla tanýþtýrdý, bana babalýk yaptý nasipmiþ evlendik; elde yok, avuçta yok “garip düþünde güler” “garip kuþun yuvasýný Allah yapar” dedikleri gibi; çok elimden tuttu rahmetli çok..!,
ilk haným, için yýllarca hastanelerde çekdiðimiz onca çile kendi de çok çekti zavallý, bana da az çekdirmedi hani.. çoluk-çocuðun sefaletini anlatmaya dilim varmaz, görenin gönlü razý olmaz, ölmedi, “kurtuldu” dedik çocuklar küçük.. elde-avuçta kalmadý bir sene çoluk-çocuk her fýrsatta ziyaretine gittik, sonra unuttuk gittik unutmadýk da unuttuk, ordan tayin olduk.. gitmedik.. gidemedik, nur içinde yatasýca rahmetliyi ziyaret edemedik.. dertten-telaþeden yýllarýn geçtiði aklýmýza gelmedi
bir-kaç sene öyle geçti, Allah hepsinden razý olsun, konu-komþunun kol kanat germesiyle hem baba oldum çocuklara, hem anne, çocuklar daha küçük üvey ana eline bakmasýnlar babalarý gibi rezil olmasýnlar diye
yedi sene bekar kaldýk, derken iþte eþ-dost araya girdiler de kocasý çýkarý vermiþ çocuðu olmadý diye þimdiki bu ikinci hanýmý aldýk
hakikaten çok temiz, tertipli, muntazam evimize bir tertip-düzen geldi tamam …………………….. ama, “yamanýn üstüne yama” tutmuyor tutmuyor ves-selam… ….!!”
Resim Sajaev Kumar
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.