Bakma be nazlý canan, kirpiklerimde yanan Gözlerimin hüznü geç fark ediþi sadece. Yaðmuru çok sevsem de, kýzdýðým tek þey inan Kirpiklerimi sana ark ediþi sadece.
Nasýlsa sönecekti bir gün gönül ateþin Nasýlsa hükmü yoktu aþk isimli kalleþin (!) Bu gidiþin tek suçu, geç doðmuþ bir güneþin Battýðý son adresi þark ediþi sadece.
Kýzma sakýn, benim de söyleyecek sözüm var Benim de senden öte bilinmez bir özüm var. Benim de bir hayale aþkla bakan gözüm var Gözyaþýmsa hüznümün çark ediþi sadece.
Yýkýlýrsa yýkýlsýn sevdanýn tek aðacý Beni öldürmediyse ona výz gelir acý. Çünkü benim tek hüznüm, hasret denen aracý Gönlümün ortasýna park ediþi sadece.
Ne bir hüsraný kaldý öksüz kalmýþ evimin Ne resmini yad eden hüznü çöktü çivimin. Bil ki beni kahreden, Otuz yýllýk takvimin Bana hiç sormayarak kýrk ediþi sadece.
Ýntihar sancýsýyken þimdi ismimi soran Söyle kime kýzayým? Vakit dar, iklim boran. Yine de yaðmur deðil kirpiklerimi yoran Bulutlarýn ömrümü terk ediþi sadece.
20.04.2008
Beylikdüzü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.