Ay gibiyim ýþýðýna mahkum. Yüzüm güzelliðine mahsun, kalbim güvenine hassas. Çakýr keyf sahile uzanmýþ yatýyorum. Bulutlar bugün biraz daha hassas. Üþüyen bedenime þiir gibi rüzgar. Yanýmda iki arkadaþ var. Dertli dertli içiyorlar. Denizler susmuþ, Bizi dinliyorlar. Hikayeler bittikçe, Dört yanýmý kaplayan duman. Kadehlerin çakýþý, Dibini göremez oluþum. Ayýn güneþle son buluþu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.