Af

Zapt ettim güneþi, elimde yok tecelli.
Ayazda fecrin,dönmezse tesellin.
Ezelde yanarým evvele dûçarým.
Hayâl meyal diriyim, gözlerinde bakî yim.
Kimim kimsem kalmadý huda dan gayrý.
Hýrçýn karadenize bakarým, dururmu taþlarým.
Ýzlere bakýp ,eskiyi anmak,
En büyük acýyý defalarca yaþamak.
Yýllandý anýlar döküldükçe yapraklar.
Tok kaldým hayata.
Endiþem affýna.
Piyon
Sosyal Medyada Paylaşın: