uzak bir kentin özleminde zamansýz kaldým soðuk bir tufaný yaþýyorum içimde binlerce rüzgar binlerce üþüme
gökyüzü týka basa yaðmur bulutlarýyla dolu yüreðimi avucunda tutuyor bir bulut ha yaðdý ha yaðacak bense sýrýlsýklam sýrýlsýklam sensizim
dilimde býçak kesiði sokaklar ýssýz sokaklar kar sokaklar kimsesiz
sana kör bir þiirin içinden sarýlýyorum karanlýk bir sevdayým ben bakýþlarýnda kendimi bulduðum ama kendimi gözlerinde kaybettiðim bir uçurumdan sarýlýyorum sana
þimdi sensizim ve soðuk bir odanýn içinde her gün sensizliðin þiirini yazýyorum oysa yaþamak kadardým sende bir þarkýnýn içinde öldüðümü gördüm sonra sonra intihar eden kuþ seslerini
bu bir sevme giriþimiydi ya yüreðimde yaþayacaksýn yada yüreðim intihar edecek sende beni yüreðinde aðýrla yüreðin olmadan çok sensizim
ibrahim dalkýlýç
22/01/2017 19:40 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.