adınla sesleniyorum

bir yaðmur tanesine senin adýnla seslendim
bir çocuða senin adýný verdim
sonra papatyanýn son yapraðýný
senin saçýna dokunur gibi okþadým
ürkek ve korkaktý parmaklarým

soðuk bir gece
can evimden vurulmuþum
nefesim kesilmek üzere neredeyse
üstelik sabaha daha çok var
bir gecenin ayazýnda boðulur gibiyim
nefessiz, sensiz ve kimsesizim

sonra yýldýzlarýn en parlak olanýna senin adýný verdim
sokaktaki bir kediye senin adýnla seslendim
pencere aralýðýndan
sokaðý süzdüm, göz ucuyla
gözlerime senin adýný verdim
bakmasam da sen kadar güzel
sana güzel baktýðým kadar sevdim seni

en çok þuan sana ihtiyacým varken
sarhoþ bir þiire sýðýndým
acýlarýmý yüzüme çarpýyordu
o þiire de senin adýnla seslendim

göðsüm aðrýyor
göðsüme elimle bastýrýyorum
acýlarýmý susturur mu bilmiyorum
acýlarýma da senin adýný verdim
ne güzel acýtýyorsun canýmý diyorum
göðsümü ne çok acýtýyorsun

sessizliði seviyorum
kaçak çayý da
kaçak sigarayý da
bir bardaðý fazladan dolduruyorum
senin elin deðmiþ gibi
bardaktan içiyorum kaçak çayý
bardaða da senin adýnla sesleniyorum
ne güzel avuç içimdesin
ellerin ne güzel avuç içimde diyorum
sensizliðin bir acýsý olmalý
bir bedeli
bir sýðýnaðý
belki bir þiirde karþýlaþýrýz
belki de karþýlaþtýðýmýz her yer þiir olur bize

ibrahim dalkýlýç

22/01/2017
00:05 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: