uzaklara gittin
yalnýzlýk rýhtýmýndayým yine
her þehri
her caddeyi
adým adým yürüyüp
hiç bir yere gitmemek gibiyim
bir atýn þaha kalkar gibi dururken
bir yapraðýn dalýndan düþer gibiyim
yanýmda duran bir çiçek gibisin
ama parmak uçlarýmla
kimsesiz bir çocuðun saçlarýný okþuyorum
içimde bir özlem
içimde bir feryat
içimde bir lanetli çýð
ve ben yine
olmak istediðim yerden uzakta
olmak istemediðim kadar kanýyorum
yüzüne bakmaya doyamadýðým
ellerini tutmaya korktuðum
dudaklarýnda nefes alan bir þiir’dim
hangi yanýmdasýn þimdi
hangi yaným sensin
ve ben hangisiyim kendimin
hiçsizlik kadar yalnýzým
ve bir ýrmaðýn kuruyan yataðýyým
içimde yaþanmamýþ bir sevdaya akýyorum
boþ bir kalbi dolduramadan
olduðu yerde sayan bir sevdayým ben
her yanýmda seni aradýðým
ama hiçbir yerde bulamadýðým
seninleyken, seni kaybettiðim
bir uçurtmanýn kopan ipiyim ben
þimdi çok sensizim biliyorum
üstelik çok uzaklara gittin
ve ben o uzaklarda kaybolur gibi
kokunu içime çeker gibi
saçlarýný yüzüme örtüp
uyur gibi seviyorum seni
her þey sen kadar güzel deðilken
bir kaç damla göz yaþýna sarýldým
üþümekten hiç korkmadým
ama sensiz kalmaktan çok korkuyorum
üstelik çok uzaklara gittin
ve be o uzaklarda yaþýyorum þimdi
ibrahim dalkýlýç
23/01/2017
20:30 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.