TAHTA KAPI
TAHTA KAPI
Yazýk, bir gün seversin, hemen kaybetmeye gör,
Zaten yâr seni görmez; aþktan habersiz bir kör.
Hep aðlayasýn diye mahsuz yabancý olur,
Sense boynunu büküp, bahtsýz, sezsiz beklersin
Hayýr! Asla vazgeçmem, vurgunum zeynebime,
Tellâller çýðýrsýn da, hiç duymayan kalmasýn.
Yar bilmez, alem biir, ölüm yaklaþýr bana!
Söyleyin sultanýma boþ yere can almasýn.
Yarim beni bir duysa, bize misafir olsa,
Seven gönül hep bekler, gelmeyene kýrýlýr.
Yanýnda bohçasýyla tahta kapýyý çalsa,
Kâlbim tam da ortadan boylu boyu ayrýlýr.
An dahi kapanmadý; kapý açýktýr hâlâ,
Boþuna beklerim ki, gidenler asla gelmez .
Bir gün olur, ya girer; yolu düþsun bir hele,
Su ister, kendi alsýn, bu garip belki olmaz.
22.01.2017
MCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.