Fuzuli Kelam

Ne bi aðaç dikmiþliðimiz var,
Ne bir çiçeðe su vermiþliðimiz.
Sýcaktan kavrulana gölge de olamadýk,
Soðuktan donana ateþte veremedik,
Fuzuli kelamdan tüketiyoruz ömrü.
Bir yetim baþý okþamamýþ elimiz,
Gözümüzde körelir oldu fukaraya;
Vicdanýmýz gibi.
Ölenden kalana tesellimiz yok
Doðana bir dünya býrakamadýk,
Adam gibi.
Rotasýz bir kervan gibi;
Yüklenmiþiz hayat yükünü.
Düþünce maazallah vururlar deyi
Mola da veremiyoruz,
Gök kubbenin altýnda bir nefeslik.
Hevesimiz kursaða çadýr kurmuþ,
Ümidimiz kelebek olmuþ
Yarýný yok...
Adý yok çekebildiðimiz çilenin,
Sevememiþiz de demek ki;
Sahibi yok yanýmýzda ki
Telaþsýz, umarsýz boþ koltuðun.
Yani demem o ki güzel kardeþim;
- üstüne alýnmasan da olur -
Seninle alakasý yokken doðan güneþin
Yere düþen gölgenin dahi
Hakký var sende.
Hani bil de
Boþa yürüsende, boþluða yürüme.

-ketum
Sosyal Medyada Paylaşın: