Fıtrat

Rüzgârdýr eser,
Kana susamýþ bir akbaba gibi
Çatýdýr;
Baþýmýza geçer.
Yaðmur rahmetiyle,
Öyle doyurur ki bizi
Sel olur, akarýz
Ýhmal nehirlerinde.
Kardan adamlar, kadýnlar,
Çocuklar yaparýz
Donan cesetlerimizden.
Yanarýz da çýra misali;
Ne çýðlýmýz duyulur,
Ne ateþimiz aydýnlatýr,
Veballerdeki cehaleti.
Cereyan gider,
Karanlýk bir sohbete düþeriz,
Mumun tenezzülünde.
Þiþeli, bidonlu dostlar ediniriz
Sularýmýz tükendiðinde.
Kaldýrýmsýz þehirlerin,
Cambazý,
Üstü açýk kuyularýn
Talihlisiyiz.
Ýcap ederse - Fýtraten yani -;
"Güzelde ölürüz"
Alýn teri madenlerinde.
Þehitler ölmezde,
Acýyla kalanlar
Yaþar mý?
Bir kupür de, iki satýrlýk;
Sayý bol olursa,
Bültene de çýkarýz,
Ünlü de ölürüz yani,
Ünsüz ömrümüzde.

-ketum
Sosyal Medyada Paylaşın: