Hangi evren bu? içine hapsedilmiþ insanlýk Kapsadýðý normlardan ademe atfedilmiþ bir algý Fesat denen ve insanlýðý yokuþa süren bir salgýn Sonumuz olacak menfaatler; ’’lýk’’ öldü, insan tek kaldý
Magmadan yeryüzüne ulaþan sýcakkanlýlýk içimi ýsýtýr Doða özgürlük demekti hani, ne sýnýrý? adeta pýsýrýðýz Gökten inen ýslaklýkla üþürüz, kururuz, temiziz sanarýz Isýnmak için varlýk ararýz,yanýlýrýz, insaný bulunca yanarýz
Ölüm gibisin ey insanoðlu! hayatýn en basit kavramý Sakýn ha kanma Havva’ya iki çift sözüne aldanýp Yaþar, büyür, gömülürsün. Bu döngü içinde avlanýp Piþmanlýk içinde doðarsýn, biz de elbet doðarken aðladýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.