Zalim Ayrılık
Ýçine oturdu, kasvet taþ gibi
Nefesini kesti, zalim ayrýlýk
Tutup da salmadý, eldeyken ipi
Direndiði pesti, zalim ayrýlýk
Hayatýna sanki, karýþýyordu
Uzanan yollarla, yarýþýyordu
Kötü kaderiyle, barýþýyordu
Usandýran besti, zalim ayrýlýk
Kasýrgaya döndü, afetle gelip
Sýkýntý yarattý, baðrýný delip
Kendi tarafýna, yolunu çelip
Rüzgar gibi esti, zalim ayrýlýk
Kurcalarken beyni, rahat vermedi
Huzurunu verip, öne sermedi
Tozpembe perdeyi, göze germedi
Çözülmeyen testti, zalim ayrýlýk
Özlemi derinden, kalbine vurdu
Hayali karþýnda, öylece durdu
Gözyaþlarý akýp, damar kurudu
Yüreðini deþti, zalim ayrýlýk
Merhameti yoktu, yakarken caný
Zindana büründü, gönlünün haný
Kesilip akmazken, bir damla kaný
Kalbi okla eþti, zalim ayrýlýk
Nesrin Önem
19. 01. 2017
Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.