eylül hüzünleri sarmýþken yüreðimi
hazan mevsimi çekti kendini
yine mi elem ve keder derken
baharýn þenliðine inat
soldu güz gülleri
yaþam denilen yalan
mazide senden kalan
sarmýþken içimi hicran
akþamýn ebruli zamanýnda
yüreðime senle dolan
adýn mýydý yoksa gönül bahçemde
rengarenk açan güller
sarýsý kýrmýzýsý ve ebrulisi
yüzümdeki tebessüm
hazana hüzne inat
son olacak dercesine
ölümüne severcesine
girdin dünyama
hiç solmayacak
gitme kal en kuytularýnda
yüreðimin sol yanýnda
damarýmda kaným ol
ruh ve hayat bulduðum
gül ömrün boyunca
baþýmý göðsüne koyunca
hisset varlýðýmý
sana nasýl yandýðýmý
seversin sen de anlayýnca
ebruli gecelerde yalnýzlýðýnda...
Refik
19.01.2017