nerden bulduysa o günün behrinde kuþaðýnýn arasýndan çýkardý da iki buçuk lirayý “eyi sakla, imi? düþüreyin deme sakýn” diye cebime sýkýþtýrdý” bilmen niyeyse bir dondurma alýp da yemedim o iki buçuk lirayla sanki sarýlira sahibiyiz öyle ya!.” ; aaah anammm! urbasý yeni, yoldan her geleni kendi evladý sanan deðilse, hiç deðilse bir selam bekleyen, “iyi” haberine kuþkuyla yaklaþan, gözleri yolda gönlü, gurbete uçan evlatlarýnýn, mutluluðunda saðlýk haberlerinde her bayram arafesinde beni uman eceli geldiðinde bile umutlanan anam……….
“yedi yýldýr daramadým saçýmý felek deyverse de bilsem suçumu eller düðün bayram eder de ben gurban mý etdim karakoçumu..”
anam düþer yadýma anamýn yakdýðý aðýtlar “-yaðmýr yaðar dereleri sel alýr gurbete gidenin yarin el alýr …” almadý mý aldý.” …
“-gurbete gidenin sadece yarini deðil anasýný da el alýyormuþ, ilk zamannar baya aðýr gelmiþti “ha deyince” kabullenemedim ama biraz da “aklý ermezlik” tabi
“topladým durdum da tarlamýzýn daþýný aðladým da sildim gözüm yaþýný mektebe yolladým can yoldaþýmý o da beni anar aðlar mý ola”
bizim “gedeler” ne olacaktý oysa öyle ya.. baþlarýnda kim olacaktý, anam bir baþýna nasýl baþ edecekti, onca çoluk-çocukla duyunca; öfkeden deliye döndüm güya babamýn hýsýmý akrabasý yarenlerine sonra; hak verdim, öne düþüp, yol gösdermelerine bilmem onlar önayak oldular bilmem anam vardý” ………
“bocalar da bu dert beni bocalar aðýr gedin de gurbete geden yolcular eðlenin de size sorayýn gardaþ-bacýlar içinizde benim oðlum var m’ola”
“-her evladý gurbete düþen analarýn aðýtlarý düþer yadýma gurbete isyan eden analar kimi kader mahkumu kimi gurbet mahkumlar gelir aklýma anlayamam bilemem kabul edemem ömrü gurbette geçirilmek için dünyaya gelmeyi analarýn baðrýnýn yanmasýný
“gurbette ömrüm geçecek• bir daracýk yerim de yok oturup derdim dökecek vefalý bir yarim de yok”
anam ne baharý bilirmiþ ne yazý ne sýcaðý, ne ayazý ne konu-komþunun ne torunnarýnýn adýný varýsa da, yoðusa da herkeþe benim adýmla çaðýrýyormuþ yalan deðil
“-rahmetli anam, üvey kardeþlerimle meþguldür diye Allah var benimde hiç aklýma gelmedi o zamanlar daha doðrusu isyanlardaydým iþin aslý
Allah razý olsun Hacý Amcadan bizimkileri ayýrmamýþ, kendi evlatlarýndan gerçi anam da güzel kadýndý Allah için otuzunda var yok, dul kaldýðýnda sýkýntý çekmemiþ, Hacýya varýnca benden baþka!
bayramlarda beklermiþ beni “geçen bayram gelemedi bu bayram gelcek” diye diye duydum kahroldum…
ne zaman duydum,.. taaa öldükten sonra; kahroldum ömrüm boyunca hay bu gurbeti icat edenin yedi ceddi, sýla yüzü görmesin þimdilerde insanýn yüreðine oturuyor ta can evine yaþ kemale erince kanýný donduruyor ana-baba olmayan evlat acýsýný ne bilir nur içinde yatasýca anaamm!
beni anmadan dakikasý geçmezmiþ kardeþlerimde beni bu yüzden affedemediler kan davalýlarýymýþým gibi kin kustular affedemediler beni haklýlar yüzüme bakmadýlar el var, gün var demediler açtýlar aðýzlarýný, yumdular gözlerini aðýzlarýndan çýkaný kulaklarý duymadý hangisine ne cevap vereceðimi bilemedim hangisinin ne dediðini anlamadan birinin nefesinin bittiði yerde öteki dört koldan saldýrdýlar haklýydýlar.. haklýlar ama neye yarar anamý geri getirir mi ilenmeler, küfürler ahlar vahlar..” …
“gene de garardý havanýn yüzü yarama sardýlar da balýnan duzu gurbete yollaman bi oðlunuzu ben yaþadým deye boþa gezerin”
aðýtlar Hesna Çapraz’a aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.