Mevsimler Şahidiniz Olsun
Mor halkalar düþmüþ gözlerimin ela/sýna
Kýrýk çizgilerle gönenmiþ alaca mevsimim
Her çiçekte bir güz/üm, mendilde hüzünüm
Uçan bütün kuþlarýn kanadýnda üþümüþlüðüm.
Yaþamýn deli poyrazlarýnda yitikti panayýrlarým
Sarmaþ dolaþ bir ömrün yanaðýndaki yaþlardým
Aynalar yalan makinesiydi, ben anlara aðlardým
Öðünüme katýk ederdim güzü, biçare çaðlardým.
Soluk resimlerin yýpranmýþ gurbetindeki aþktým
Yasak öpüþlerle titredim, yangýnlarým hüzzamdý
Kýyamet kopardý bir zamanlar, ovalarým kýraçtý
Göçeri çiçeklerce topraðýný zorlayan sevdaydým.
Ruhuma atýlmýþ ilmeklerle geçen onca mevsimle
Sararmýþ yapraklar döküldü þu yorgun göðsümden
Fýrtýnalý iklimlerde üþüdüm, savruldum göðümden
Aðýtlarýn en hazini dökülüyor þimdi sevdalý dilimden.
Ey son/baharýmýn arsýz fýþkýnlarý, yaþamak duldam olun
Sonu gelmeyen hicran korkularýmý en içli yerinden vurun
Niteliði aþk’a çýkan andýmla, dilediðiniz yere sehpa kurun
Çekin sevda ipimi bir çýrpýda, mevsimler þahidiniz olsun.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.