AYNI

Bereketliymiþsin, cennet Türkiye’m
Elli yýldýr gördüm, kuzgunlar ayný.
Sesler çýkarmaktan her an korkuyom
Bir sonuca vardým, bozgunlar ayný.

Zevk, sefada seni yöneten beyler
Üç beþ dürüst belki var ama neyler
Bozulmada sona dayanmýþ soylar
Hortum sesi duyan sezginler ayný.

Þehitler uðruna ölmüþ boþuna
Halimiz gidiyor düþman hoþuna
Kan tahlili yapýp atsak dýþýna
Saygýda kusurlu gezginler ayný.

Masayý doldurmuþ ebatlý baþlar
Halký nerde görse eðilir kaþlar
Babasý yanýna gelince dýþlar
Görevinden býkmýþ bezginler ayný.

Belli aslýnda þu sende gezenler
Kol kola beraber astý ezenler
Esas kullar kara yazý yazanlar
Ortaya çýkmayan düzgünler ayný.

Zarlar karþýlýklý atýlýr beþe
Keyfler çatýlýnca gidilir iþe
Avanta pay için yatýlýr düþe
Suçsuz çýkarýlan süzgünler ayný.

Dilleri dönüyor ceplere göre
Bazen dikdörtgenler oluyor küre
Hortum sömürmede hýzlýdýr süre
Dursunî’yi çarpan azgýnlar ayný.

Dursun Yeþil – 16/11/2007



Sosyal Medyada Paylaşın: