BAŞIM
Hep çok sevdiklerim arkadan vurdu
Akýllanmýyor þu, beyhude baþým.
Bilmedim yararlý, yararsýz kurdu
Cahilce kararlý, uykuda baþým.
Kuru, yavan, tuzlu doyurdu aþým
Eðilmedi hiç bir zaman da kaþým
Hafif olmaktansa tam kalsýn taþým
Dik gezmeyecekse, gömülsün baþým.
Diðer canlýlardan farkým olmazsa
Yetime hizmette daim kalmazsa
Hayýrlý dualar kabre gelmezse
Yaðlý urganlara, asýlsýn baþým.
Haksýzlýða susan dili taþýyan
Kula kul olarak ömrü yaþýyan
Kurumuþ yarayý bazen kaþýyan
Hak’ka eðilmezse, kesilsin baþým.
Sevgiyi daðýtan dili özlerim
Yürekten baðlanmýþ dostu gözlerim
Sadýk dost yoluna çöksün dizlerim
Sözünü tutmazsa, alýnsýn baþým.
Bulur nasýl olsa her yerde ölüm
Ýnsanlar söylese herkese gülüm
Dursunî öðrense birazcýk ilim
Namertçe giderse, çalýnsýn baþým.
Dursun Yeþil – 23/03/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.