AVCILAR
Sineði dev eder çokça abartýr
Bol kepçe yalaný, atar avcýlar.
Sert sözleri bile içten kabartýr
Birden kýrk yalaný, yutar avcýlar.
Yüz metrelik yolu bir yýl giderler
Bir asýrlýk ömrü bir gün ederler
Yanýnda tanýyan yoksa yederler
Palavrayý atar, tutar avcýlar.
Yalan sözü doðru gibi söylerler
Arada, sýrada destek, haylarlar
Dinleyeni aðzý açýk eylerler
Derelerde kara batar avcýlar.
Serçeyi avlasa kaz görür gözde
Sanýrsýn yalan yok dediði sözde
Kuruda gider, kar vardý der dizde
Av görür sipere yatar avcýlar.
Dedi kodu da ön safta koþarlar
Dinledikçe konu bulur coþarlar
Bazen kurumuþ söz açýp, deþerler
Seyirciyi cenge katar avcýlar.
Aslý yok yaylada giderler ava
Meraklý vatandaþ, gelirler tava
Dik yamaçlý daðý söylerler ova
Arkadaþý ucuz satar avcýlar.
Bazen boþa sýkar domdom kurþunu
Laf ebeliðinin görür kursunu
Kendini vururlar duyar tersini
Dursunî söyleme, beter avcýlar.
Dursun Yeþil – 07/06/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.